Opis

Zestaw dwóch ostatnich publikacji Wydawnictwa Kontrowers i Muzeum Tatuażu w Gliwicach, dotyczączych Stanisława Szukalskiego i Szczepu Rogate Serce.

Stanisław Szukalski, Tatuaż – znak Potopu + Stanisław Szukalsaki i Szczep Rogate Serce Katalog

Książka “Tatuaż, znak Potopu” bazuje na oryginalnych teoriach Stanisława Szukalskiego (1893-1987), polskiego artysty rzeźbiarza, teoretyka, pasjonata antropologii, etnografii, lingwistyki i semiotyki, a także filozofa i heretyka, zwanego w Stanach Zjednoczonych “forgotten genius”, o którym Leonardo Di Caprio w 2018 roku wyprodukował głośny dokument pt. “Struggle: The Life and Lost Art of Szukalski” (reż. Irek Dobrowolski). “Tatuaż, znak Potopu” to książka, która przygląda się właściwie jednemu z wątków Zermatyzmu, a mianowicie zjawisku tatuażu etnicznego, znanego na wszystkich kontynentach, któremu Szukalski poświęcił wiele uwagi i dedykował jeden tom. Na jej łamach autor prezentuje rysunkowe portrety i sylwetki wytatuowanych przedstawicieli różnych plemion oraz kultur z całego świata i w charakterystyczny dla siebie sposób wyjaśnia znaczenie oraz genezę ich tatuaży, skaryfikacji oraz innych metod ozdabiania ciała. Oczywiście w kontekście Wielkiego Potopu oraz wszędzie powtarzających się symboli i podobieństwa ich znaczeń.

Katalog, wydany nakładem Wydawnictwa Kontrowers i Muzeum Tatuażu w Gliwicach. Oprócz ciekawych reprodukcji prac w katalogu można znaleźć artykuł prof. Lechosława Lameńskiego (biografa Szukalskiego) na temat Szczepu oraz biogramy 10 Szczepowców (plus Stanisław Szukalski i Marian Ruzamski), autorstwa Piotra Wojciechowskiego, Ojca Dyrektora gliwickiego Muzeum Tatuażu. Grupa Rogate Serce to swoisty kult młodości i czynu, hołdujący swojskim wartościom i negującym obce wpływy w polskiej sztuce i kulturze, poszukujący sztuki stricte polskiej, narodowej. Członkowie grupy podlegali „twórcownianej” metodzie pedagogicznej wymyślonej przez Szukalskiego, która przypominała artystyczną pracownie rzemieślniczą, kładącą silny nacisk na warsztat i tworzenie z pamięci. Grupa organizowała własne wystawy, wydawała pismo „Krak” oraz znana była ze swoich antyklerykalnych, słowianofilskich i neopogańskich wystąpień.